|
Μερικές φορές είναι καλό να παίξει στη σκοτεινή πλευρά. Την πρώτη φορά ότι γιόρτασα αποκριές στην Κίνα, περπατούσα κάτω από μια οδό των φραγμών και των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης. Έφερνα ένα ραβδί περπατήματος φορώντας ένα μακροχρόνιο μαύρο παλτό δέρματος και μια λαστιχένια μάσκα που είχα αγοράσει ακριβώς. Η μάσκα εμοίασε με το πρόσωπο ενός μαραμένου ηληκιωμένου με τη stringy άσπρη τρίχα, έτσι ώστε πρέπει να έχω μοιάσει με έναν εργολάβο. Καθώς πέρασα την ανοικτή πόρτα μιας μικρής λέσχης σταμάτησα, γύρισα, και κοίταξα επίμονα στα μάτια μιας αεροσυνοδού. Κραύγασε και έτρεξε μέσα. Έτσι, την ακολούθησα στη λέσχη, πίσω από το φραγμό, μέσω της κουζίνας και έξω μέσω της οπίσθιας πόρτας σε μια στενωπό, με την που τρέχει και που κραυγάζει όλη την ώρα. Τώρα, δεν είμαι υπερήφανος να κάνω αυτό στη φτωχή γυναίκα, αλλά το σημείο είναι ότι κάπως αποκριές σας δίνουν μια δικαιολογία για να είναι κάτι που δεν είστε, συνήθως κάτι σκοτεινοί, τρομακτικοί και ισχυροί. Είναι ένας δύσκολος πειρασμός να επικριθεί να πάρει το λίγο πάρα πολύ μακριά μερικές φορές. Η Κίνα έχει μια μεγάλη ιστορία με τα φαντάσματα. Για πολλούς ανθρώπους, αυτά τα πνεύματα είναι ένα πολύ πραγματικό μέρος του κόσμου και αντιμετωπίζονται με τον προσεκτικούς σεβασμό και το φόβο. Στην Κίνα, οι περισσότερες τέτοιες εμφανίσεις είναι τα πνεύματα των νεκρών προγόνων που πρέπει να κατευναστούν συνεχώς με τις votive προσφορές των τροφίμων, του θυμιάματος και των χρημάτων εγγράφου. Αυτό δεν είναι κανένα θέμα γέλιου, και η τάση στις ανάγκες αναχωρημένη είναι μια από τις μεγαλύτερες κοινωνικές ευθύνες μιας οικογένειας. Στις ΗΠΑ, οι άνθρωποι είναι πιό εύθυμοι με τα φαντάσματά τους και τις δεισιδαιμονίες τους. Μεταχειρίζονται αποκριές ως χρόνο του μακάβριου εορτασμού. Τα παιδιά στο σχολείο κάνουν τα τρελλά κοστούμια τους και έχουν τους διάφορους διαγωνισμούς για τους οποίους κάποιος είναι δημιουργικότερος, ή πιό τρομακτικός, ή καλύτερα συνολικά. Υπάρχει καραμέλα και τέχνασμα-ή-μεταχείρηση, φυσικά, και μέρη των εικόνων των μαύρων γατών, των μαγισσών που οδηγούν τα σκουπόξυλα, τους σκελετούς και το γρύλο o'lanterns. Αν και τα περισσότερα στηρίγματα αποκριών γίνονται εδώ, τα κινέζικα οι ίδιοι δεν τις γιορτάζουν με τον ίδιο τρόπο. Η ιδέα της κατοχής ενός κόμματος κοστουμιών εισάγεται στα μεγαλύτερα οικισμός και πόλη από τη δυτική επιρροή, και μέχρι στιγμής είναι σχεδόν αποκλειστικά ένα «ενήλικο» πράγμα. Στην πόλη μου έχουμε ένα μεγάλο κόμμα κοστουμιών κάθε χρόνο στο αγαπημένο τοπικό μπαρ μου, και κάθε χρόνο περισσότερα κινέζικα αναμιγνύονται. Αποκριές σας δίνουν την άδεια να είναι ανόητες, για να είναι τρομακτικές, για να είναι παράξενες, και στην πραγματικότητα σας ανταμείβει για το. Το τρομακτικό φεστιβάλ μπορεί να δώσει σε καθένα έναν ασφαλή τόπο συναντήσεως για να παίξει φόρεμα-επάνω για μια ημέρα. Οι άνθρωποι μπορούν να πάρουν τις νέες προσωπικότητες, και να εφευρεθούν εκ νέου σύμφωνα με την πιό άγρια πτήση φαντασίας τους. Πραγματικά να ανακαλύψουν κάτι νέο για το εσωτερικό πνεύμα τους που θα διαρκέσει το υπόλοιπο του έτους. Αγαπητέ φίλε, πού προέρχεστε από; τι κάνετε σε αποκριές; Παρακαλώ μας πέστε τις αποκριές σας.
|
